Dag 5: Geen sleutel geeft horror

Vandaag werd de dag in de voormiddag opgesplitst in 3 groepen: Wandelaar door de Schotse heuvels, een Harry Potter route en een boottocht. Voor de wandelaarsgroep was het toch wel spannend. Ze zouden om 8u vertrekken met de bus richting de start van de wandeling, halfuurtje van Edinburgh. Onze buschauffeur maakte het wat spannender toen hij gisteren, laat op de avond, liet weten dat de sleutel even zoek was.  Hij wist de spanning er goed in te houden want de sleutel werd gevonden in de taxi die hij maandag nam van de busparking naar het hostel. Het werden uiteindelijk taxi’s die ons naar de wandeling brachten, we moesten en zouden Schotlandse natuur trotseren.

De Harry Potter route werd begeleid door onze eigenste Kiona. Ze toverde ons van de ene straat de andere in gaf ons allerlei weetjes over J.K. Roling en hoe ze inspiratie opdeed in Edinburgh voor de Harry Potter verhalen. Fantastisch om zo’n gepassioneerde gids in ons middenste te hebben.

De wandelaars en bootbezoekers ervaarde gelijkaardig weer: Koud, regen, zon, terug regen, veel wind, nog eventjes zon, nee regen, of toch zon, veel wind, een briesje, jawel ook regen, nee zon… ’t schijnt Schots te zijn… Na 13km wandelen met een hoogte verschil van +-400 meter waren de wandelaars moe maar voldaan. We hopen dat Jarrick volgende keer de woorden “trui” of “jas” in opneemt in plaats van T-shirt met korte mouwen en korte broek. Het waren net nog geen sandalen. Wessel met zijn vrouwen Eliese, Yvette, Jolien en Amber konden op de boot dan toch een beetje meevoelen met de wandelaars.

In de namiddag gingen we naar de Dungeon van Edinburgh. Een horror verhaal dat ons merg en been doorkruiste. Een interactief gebeuren waar Kaat zo hard schrok dat ze doorheen de kamer vloog bij het eerste schrik moment. Er zijn mensen die nog last hebben van hun ribben want Kaat loopt door, voor iemand die schrikt moet je aan de kant gaan begrijpen we nu.

Eindigen deden we na een lekkere pitta in de show: Willy Wonka and the Doctor Factory. Een voorstelling gevuld met sketches en pure Britse humor.

Nadien kon iedereen nog rustig van de avond genieten die deze keer eens want langer mocht duren dan normaal.

We feesten als de beesten

EJA